Tykocin

Tykocin otrzymał przywileje miejskie z rąk księcia mazowieckiego Janusza w 1425 r. Miasto, lokowane na prawie chełmińskim, rozwinęło się z osady podgrodowej na pograniczu Mazowsza i Wielkiego Księstwa Litewskiego, na fali kolonizacji polskiej z Mazowsza. Wkrótce potem przeszło, na ponad stuletni okres, w ręce możnowładców litewskich - Gasztołdów. Stało się centrum rozległych, podlaskich dóbr tego rodu. W 1522 r. Olbracht Gasztołd, w celu przyspieszenia rozwoju handlu i rzemiosła Tykocina, sprowadził Żydów z Grodna. Po bezpotomnej śmierci Stanisława Gasztołda w 1542 r. Tykocin przeszedł na własność króla Zygmunta Starego. Jako królewszczyzna i ośrodek administracyjny starostwa i leśnictwa tykocińskiego, świetnie prosperował. W 1569 r. został wraz z województwem podlaskim, którego był częścią, inkorporowany do Korony.

Historia

W owym czasie znaczenie Tykocina wzrosło poprzez fakt wybudowania na kępie narwiańskiej zamku - potężnej twierdzy i ulubionego, obok Knyszyna, miejsca przebywania ostatniego z Jagiellonów, króla Zygmunta Augusta. Obronny zamek pełnił rolę rezydencji królewskiej, mieścił zarówno główny arsenał koronny, jak i bibliotekę oraz skarbiec. W mieście działała też przez pewien czas mennica królewska, usytuowana w rynku. W 1661 r. uchwałą sejmu walnego w Warszawie, dobra tykocińskie otrzymał na dziedziczną własność Stefan Czarniecki, po którym sukcesja przypadła rodzinie Gryfitów Branickich. W połowie XVIII w. ostatni potomek rodu Branickich, Jan Klemens, poczynił wielkie inwestycje budowlane, ozdabiając miasto w duchu zasad barokowej urbanistyki i architektury. Jest to do dziś jeden z turystycznych walorów miasta, zwanego "perłą baroku".

Właściciele

W okresie staropolskim - położony nad spławną Narwią, na skrzyżowaniu wielkich dróg handlowych łączących ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego z Mazowszem, i dalej z zachodem Europy - Tykocin był jednym ze znaczniejszych miast Podlasia, uczestniczącym aktywnie w handlu z Gdańskiem, jako port rzeczny. W wieku XIX kolejnymi właścicielami Tykocina byli Potoccy i Roztworowscy. W czasie zaborów miasto znalazło się początkowo pod jurysdykcją pruską. W 1807 r., na mocy traktatu w Tylży, zostało wcielone do Księstwa Warszawskiego. Od roku 1815 należało do Królestwa Polskiego.

Okres międzywojenny

Zmiany, jakie przyniosły decyzje administracyjne i ekonomiczne władz zaborczych, podcięły korzenie egzystencji Tykocina, który w XIX w. spadł do rzędu małych, prowincjonalnych miasteczek o lokalnym znaczeniu, dzieląc los wielu szacownych i ważnych w przeszłości ośrodków w Polsce. W okresie międzywojennym Tykocin wchodził w skład powiatu wysokomazowieckiego. Po II wojnie światowej, poważnie zniszczony, pozbawiony ludności żydowskiej - wymordowanej przez hitlerowców - utracił prawa miejskie. Ponownie odzyskał je w 1993 r.

Dziś

Obecnie Tykocin jest siedzibą Urzędu Miasta i Gminy. Miasto liczy ok. 2500 mieszkańców, z czego większość to rolnicy. Także gmina - licząca 7200 osób, zamieszkujących w 32 miejscowościach - ma charakter rolniczy. Na jej terenie nie ma żadnych zakładów przemysłowych. Upływ czasu nie zniekształcił historycznego wyglądu miasta, pozostawionego szczęśliwie na uboczu niekorzystnych zmian, jakie w urbanistyce i architekturze polskiej prowincji spowodował rozwój techniczny i gospodarczy przełomu XIX i XX w.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies